De man die naar Auschwitz wilde – Staaltje Lef!

Het Waargebeurde Verhaal van Denis Avey

Wij houden van helden en we zoeken overal naar ze. Je ziet ze voorbijkomen in films, in boeken en in dromen. Meestal fantasie. Een veilig sprookje. Ze zijn een bron van inspiratie en verlangens. De strijd tegen het kwaad. Dat zal ongetwijfeld ook de reden zijn dat veel mensen een held willen zijn. Maar in de realiteit zijn er weinigen daadwerkelijk bereid daarvoor de prijs te betalen. Dat blijkt ook uit het waargebeurde verhaal van Denis Avey. Een Britse soldaat die vrijwillig naar Auschwitz wilde en pas jaren later de erkenning kreeg die hij had verdiend.

Het is inmiddels al ruim een maand geleden dat ik ‘De man die naar Auschwitz wilde’ heb gelezen, maar de impact dat het had, zit nog vers in mijn geheugen. Hoewel de titel alleen al een impact heeft. Wie wil in vredesnaam daar vrijwillig heengaan? Wat bezielde deze man en hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen?

Het werd mij al gauw duidelijk, dat hij van een apart slag volk was. Een strijder met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Je zou bijna kunnen zeggen typisch mannelijk, want het was voor mij als vrouw, een zware kluif om te lezen. Ik ben namelijk niet zo weg van de stoere mannelijke ego’s en granaten. Toch is deze informatie wel van groot belang om te begrijpen wat hem dreef en uiteindelijk zover bracht, om getuige te worden van een van de grootste serie aan gruweldaden uit de menselijke geschiedenis.

Uiteraard ga ik geen details verklappen, maar ik zeg je wel, het is een wilde rit. Een rit door moed, onmacht, kansen aangrijpen, winnen en verliezen. Van kameraadschap, onverwachte vriendschappen, van liefde en afscheid, van hoop en kwelling. Wanneer je in zo’n situatie zit besef je dat je elkaar harder nodig hebt dan ooit, maar dat je ook meer op jezelf aangewezen bent dan ooit. Hoe geluk en overlevingsdrang hand in hand gaan, om niet gebukt te gaan onder hetzelfde verschrikkelijke lot die miljoenen anderen hadden ondervonden.

Zijn getuigenis laat zien dat helden van Auschwitz niet altijd herkent worden, terwijl er zoveel waren en nog steeds zijn. Soms door onbegrip en soms door bewust blind willen zijn voor de pijnlijke waarheid. Helden zijn niet altijd oppermachtig. Ze doen wat ze kunnen, maar dat is niet altijd genoeg. Vaak zijn ze de ooggetuigen, de overlevenden, die later de waarheid aan het licht brengen en de doden hun stem teruggeven. Helaas wordt er niet altijd geluisterd. Toen dat gebeurde, zweeg Denis maar liefst 60 jaar lang over zijn traumatische ervaringen. Over toen hij van plaats wisselde met de Nederlander Hans en hoe hij zelf heeft meegelopen tijdens de beruchte en ijskoude dodenmars.

Doordat BBC-journalist Rob Broomby het verhaal van Denis Avey had ontdekt, is dit alsnog in 2009 naar buiten gebracht, wat ertoe heeft geleidt dat Denis alsnog als een held werd onthaald in Engeland.  Hij heeft voor zijn moed meerdere keren de ‘Heroes of the Holocaust’- medaille mogen ontvangen.

Een aangrijpend verhaal, een enkele keer met misselijkmakende details, toch met een bijzonder liefdevol einde. Aanrader? Absoluut! Vooral als je in de tweede wereldoorlog, een grote dosis lef en overleven in barre omstandigheden bent geïnteresseerd.

‘De man die naar Auschwitz wilde’ kan je HIER BESTELLEN of gratis lezen wanneer je een Kobo Plus abonnee bent. 

Lees hier mijn recensie over het waargebeurde verhaal ‘Een geest van terreur’. 

Advertentie